Europejskie Dni Dziedzictwa – wspólna inicjatywa Rady Europy i Unii Europejskiej, mająca na celu promowanie zabytków. W projekcie uczestniczą wszystkie państwa członkowskie Rady Europy, w tym także Polska, która włączyła się do akcji w 1993 roku.
Europejskie Dni Dziedzictwa to największy w Europie projekt społeczno-edukacyjny, a także najważniejsze święto zabytków kultury Starego Kontynentu. Głównym celem EDD jest szeroko pojęta edukacja historyczna i kulturalna, promowanie różnorodności regionalnego dziedzictwa kulturowego, podkreślenie wspólnych korzeni kultury europejskiej oraz propagowanie dialogu międzykulturowego.
Co roku we wrześniu kraje, w których odbywa się to wydarzenie, udostępniają do zwiedzania szerokiej publiczności liczne zabytki i miejsca kultury, a także organizują wykłady, wystawy i inne imprezy towarzyszące skierowane do różnorodnej grupy odbiorców, co nadaje wydarzeniu uniwersalnego wymiaru.
Idea Europejskich Dni Dziedzictwa narodziła się 3 października 1985 roku w Granadzie podczas II Konferencji Rady Europy. Francuski minister kultury zaproponował wtedy rozszerzenie na całą Europę zainicjowanych we Francji rok wcześniej Dni Otwartych Zabytków, podczas których po raz pierwszy wszyscy mogli bezpłatnie zwiedzać obiekty niedostępne na co dzień. Przez kolejne lata inicjatywa ta cieszyła się dużym zainteresowaniem i poparciem społecznym. W 1991 roku zainspirowało to Radę Europy do ustanowienia Europejskich Dni Dziedzictwa.
Koordynatorem Europejskich Dni Dziedzictwa w Polsce jest Narodowy Instytut Dziedzictwa, którego jednym z celów jest popularyzacja dziedzictwa kulturowego, edukacja społeczna i uwrażliwienie na problematykę ochrony zabytków
Podczas trwania Europejskich Dni Dziedzictwa (od 12 do 20 września 2020 roku) pragniemy ożywić nasze media społecznościowe poprzez częste wstawianie postów związanych w rozmaity sposób z hasłem „Moja droga”. Będą to zarówno eksponaty Muzeum Ziemi Kociewskiej, które często skrywane w magazynach nie miały jeszcze okazji ujrzeć światła dziennego (muzealia z działu historycznego, archeologicznego i etnograficznego), które wytyczały drogę twórczą artystów, były kamieniami milowymi oraz dowodami historii regionu czy sentymentalnymi pamiątkami związanymi ze znanymi osobistościami oraz ich podróżami. Chcemy też pokazać wieloaspektowość pojęcia “droga”, zarówno jako elementu mapy, pokonywania kilometrów, podróży do konkretnego celu, do wolności, do lepszego jutra, ale także transformacji artystycznej i wewnętrznej, a niekiedy tułaczki lub ucieczki przed czymś.
